top of page

Van angst naar liefde

 

De 'geïndividualiseerde bewustzijns-units met een vrije wil', die allemaal deel uitmaken van het Grote Bewustzijn Systeem, zijn allerlei vormen van bewustzijn zoals we die kennen. Bijvoorbeeld: mensen, dieren, planten, stenen etc. (en het zijn vormen van bewustzijn die wij met onze vijf zintuigen niet kunnen kennen, maar dat laten we hier even buitenbeschouwing).

Het leven van een 'bewustzijns-unit met een vrije wil' gaat over groeien en ontwikkelen zoveel als we maar kunnen. Om zo steeds meer orde (patronen > informatie) te scheppen. Dat komt er dus op neer dat we de kwaliteit van ons bewustzijn hebben te vergroten. In de meest 'eenvoudige' zin betekent dat dat we steeds minder leven vanuit angst en steeds meer vanuit liefde.

 

 

Stel je eens voor...

 

Waarom liefde? Dat valt goed te begrijpen als je een voorstelling maakt van het volgende. Er zijn twee groepen van elk zo'n 10.000 mensen. In groep A zijn de mensen vooral liefhebbend en zorgzaam. Ze zijn niet egoïstisch, in de zin van dat ze alleen op hun eigen behoeften gericht zijn. Ze hebben dus oog voor elkaar. Deze 10.000 mensen leven in een omgeving met een bepaalde, begrensde hoeveelheid grondstoffen.

In groep B zijn de mensen vooral angstig voor alles wat hen zou kunnen overkomen. Ze zijn daarom vooral gericht op de eigen noden en behoeften. Ze vragen zich meestal als eerste af of er ergens iets te halen is. Angst weerhoudt hen ervan om te geven, want ze zijn bang dat ze dan zelf niet genoeg zullen hebben. En dat ze dan dus niet zullen kunnen overleven. Ook deze groep leeft in een omgeving met een bepaalde, begrensde hoeveelheid grondstoffen.

Stel je nu voor dat er 20 jaar voorbij zijn en we gaan kijken hoe het er met beide groepen voor staat. Wat is de stand van zaken? Hoe hebben ze zich ontwikkeld?

 

 

Effectief en efficiënt

 

In groep A hebben de mensen in de loop van de tijd allerlei zaken met elkaar opgebouwd. Ze hebben zich optimaal georganiseerd op basis van ieders vermogen. Zo doet niet iedereen hetzelfde werk op dezelfde manier, maar zijn taken verdeeld. Er zijn mensen die goed zijn in het handwerk en mensen die beter zijn in nagaan of alles loopt zoals het moet lopen. En als iemand een goed idee heeft wordt het met iedereen gedeeld. Zodat anderen er hun voordeel mee kunnen doen, en het geheel daarmee ook.

Er is ook altijd hulp beschikbaar als er iets misgaat. Brand je schuur af dan zijn er mensen die je helpen met het bouwen van een nieuwe (en betere!). Want als jij geen schuur meer hebt, dan kun je minder goed doen wat je te doen hebt en daar heeft het geheel geen baat bij. Het geheel is efficiënt en effectief geregeld. Iedereen gunt het elkaar om zoveel mogelijk te kunnen doen met de grondstoffen en talenten die ze hebben. Daar vaart het geheel het beste bij. Alles is zo bewust mogelijk georganiseerd.

 

 

Macht en onmacht
 

In groep B hebben mensen zich vooral gericht op hun eigen overleven. Sommige mensen lukte dat beter dan andere. Wie het succesvolst is , is het meest verzekerd van toegang tot de noodzakelijke grondstoffen. Mensen hebben groepen gevormd rondom hen die de meeste macht hebben. Zo vergroot je immers de kans voor jezelf op 'overleven'. Een paar machtscentra hebben zo de zeggenschap over 95% van de grondstofvoorraden. En de meest machtigen vechten met elkaar in een poging om meer te bemachtigen.

Sommige mensen hebben dus ook macht over anderen. Mensen die geen macht hebben, laten dat toe omdat ze het idee hebben dat de machthebbers hen kunnen beschermen en helpen.

In zo'n systeem bouwt de één iets op en een ander haalt het naar beneden. Als je iets bezit, dan moet je het beschermen om het te kunnen houden. Dat kost alles bij elkaar veel energie. In deze samenleving draait het voornamelijk om strijd. Soms wint de één, dan de ander. Sommige machtscentra verdwijnen, nieuwe komen ervoor in de plaats. Alles is nogal willekeurig georganiseerd.

 

Je kunt uit dit gedachte-experiment afleiden dat 'liefde' aan de basis ligt van een systeem waar de mate van orde hoog is. Dat maakt dat een systeem duurzaam kan bestaan. Elk systeem is gebaat bij het aangaan van constructieve wisselwerkingen. Dat zien we ook terug in het functioneren van ons eigen lichaam: als alle cellen constructief samenwerken dan zijn we gezond.

Als we nu onszelf zien als een 'bewustzijns-unit' die deel uitmaakt van het Grote Bewustzijn Systeem (zoals cellen deel uitmaken van ons lichaam), dan wordt daaruit duidelijk wat wij het beste kunnen doen: ontwikkelen door meer en meer keuzes te maken vanuit liefde in plaats vanuit angst.

  Meer weten? Lees hier verder.

bottom of page